Yolcu

Zamanın ilerisini yaşıyorum.
Kendime acıdığım günleri gördükçe 
Kendime acıyorum.
Üzüntüler, Sevinçler
Ve yaşanmış bir çok duyguyu,
Yaşanacak duyguların hazırlığıyla
Bir çırpıda geride bırakıyorum.
Dün çokça ağladığımız hallerimiz, komikleşmekte.
Ve bir romanın ön sözü gibidir
Yaşantımızın erken dönemleri.
Nice hatalarımı gözden geçirirken
Kendimi, böyle avutuyorum.
Bir hasret duyup,
Geçmişimizle var olmak isterken,
Yaptığımız bir çok hatayı severken geçmişten 
Ve zaman bize bir kaç kırışıklık bahşediyorken; 
Ben olduğum yerde durup
Neler döndüğünü anlamaya çalışıyorum.
Kendimi, aklımla baş başa bırakıyorum. 
Kendime bir yıldız tutup 
Galaksileri arşınlıyorum. 
Ve bunca yokluktan sıyrılıp,
Yepyeni bir hayata başlıyorum.

-Nâdim

Reklam