Korku, sesli bir fısıltıyla geçiyor kulaklarımda
Haykırıyorum, duy beni.
Acı ve hüzün her yer.
Şehir; kırmızıya çalınmış bir plak,
Aç artık şarkının sesini.
Bazen yitik bir annenin gözyaşı,
Bazense özgürlüğe susayan kır çiçekleri.
Çizemiyorum artık havaya dünyamı bir çiçekle,
Çizdiğim yer yıkık bir duvar altı.
Gölgeler içinde bu koca şehir.
Ve gözlerim çarpıyor,
Kanadı yaralı çocuğun özlemine;
Kuşların uçacağı, gökkuşağının kanat açacağı,
Salıncağın bir yukarı bir aşağı süzülürken,
Yere düşüp, annesine koşacağı.
Ve o rüya kokan saçlarını,
Ay yüzlü bir meleğin okşayacağı anda,
Biter büyün hayaller,
Bomba sesinin gözlerini kapatmasıyla.
-Gamze Nur KILIKSIZ
Bunu beğen:
Beğen Yükleniyor...
İlgili
LAHZA 